“… Lafla, politika ile, düşmanın aldatıcı vaatlerine kulak vermekle askerlik görevi
yapılamaz. Omuzlarında ve özellikle kafalarında askerlik sorumluluğunu yüklenecek
kadar kuvvet bulunmayanların feci sonuçlarla karşılaşmaları kaçınılmazdır.”
M. Kemal Atatürk, 1927, Ankara
Başbuğ’un Kürt Açılımı
|
Genelkurmay Başkanı İlker Başbuğ, Ramazan bayramının ikinci günü Mardin’in Nusaybin ilçesindeydi. Sınırtepe’deki sınır karakolunu ziyaret eden Başbuğ, ardından bir evi ziyaret ederek Kürtçe konuşan bir kadınla, ona tercümanlık eden kocası aracılığıyla sohbet etti.
Daha önce “Teröristler de insandır”, “Biz Çanakkale ve Kurtuluş Savaşı’nda Kürt-Türk beraber savaştık” ve “Türk halkı değil, Türkiye halkı” gibi sözleriyle Kürt meselesine yaklaşımı konusunda ipuçları veren Genelkurmay Başkanı, bu son ziyaretiyle konuyla ilgili görüşlerini net bir biçimde ortaya koydu.
Hatırlanacağı gibi, Cumhurbaşkanı Abdullah Gül geçtiğimiz haftalarda, devletin üst kademesinde bugüne kadar hiç olmadığı kadar mükemmel bir uyum olduğunu açıklamıştı. Başbuğ’un Mardin ziyareti ve yaptığı açıklamalar, Gül’ ün hiç de haksız olmadığını gösterdi.
Gül’ün, Tayyip’in ve Başbuğ’un Kürt meselesi ile ilgili açıklamaları yan yana konduğunda aralarında hiçbir farklılık olmadığını görürüz.
Türkiye tarihinde hiçbir hükümet ülkenin bölünmesiyle ilgili bugünkü kadar tehlikeli bir girişimde bulunmadı. Türk vatanı ve birliği hiç bugünkü kadar tehdit altında olmamıştır. Ama asıl tehlike, Ordu’nun başındakilerin bu tehlikeli gidişe “dur” demek yerine, hükümetin uygulamalarını desteklemesidir.
Genel Kurmay Başkanı’nın son açıklamalarının tüm işbirlikçi basın ve bölücüler tarafından desteklenmesi tesadüf değildir. Sırrı Sakık, Başbuğ’un konuşmasıyla ilgili “Bu bir özeleştiridir ve sevindiricidir.” demiştir.
Başbuğ’un açıklamaları bölücüleri sevindirirken, Türk milletini yaralamıştır. Şimdi bu açıklamalardaki yanlışları ve çelişkileri görelim.
“Terörist annesinin acısını anlamak” ne demek..?!!!
Nisan ayında Harp Akademileri’nde yaptığı konuşmada “teröristlerin de insan olduğu” tespitini(!) yaparak ne büyük bir hümanist olduğunu kanıtlayan Genel Kurmay Başkanı, bu kez de teröristlerin annelerinin acılarını anlamamız gerektiğini belirtti:
“Terör örgütüne kandırılarak katılan teröristlerin büyük bir bölümü 26 yaşına gelmeden hayatlarını kaybetti. Bu kapsamda karşı çıkmalarına rağmen evlatlarını terör örgütüne kaptıran ve bu acıları yaşayan anne ve babaların acılarını anlamak zorundayız.”
ABD’ndeki egemen güçlerle o ülke başkentindeki resmî yönetimin asla uzlaşamayacağı akım “ulusal sol”dur. Genelde sömürüye, ama özellikle yabancı sömürüsüne karşı olan ve birbiriyle temelden bağlantılı bu iki sözcüğün simgelediği düşünce Amerika’daki tutucu çevrelerin en büyük düşmanıdır. Bu “çevre” kavramı sayı olarak çok ufak bir azınlığı anlatır, ama etkisi güçlü, yaygın ve süreklidir. Bu nedenle, o çevrenin ulusal sola değişmez tepkisi onu, kürenin neresinde olursa olsun, yok etmeğe çalışmaktır. Ulusalcılığa karşı bu olağanüstü duyarlık tüm anakaralardaki her toplum için geçerlidir. Ulusal solun yalnız muhalefet değil, iktidar örnekleri günümüzde Orta ve Lâtin Amerika’da da görülüyor.
Zelaya’nın ülkeye geri dönüşü darbe hükümeti için tam bir sürpriz oldu. Darbe hükümeti başkanı Roberto Micheletti’nin sabah saatlerinde yaptığı, “Zelaya Honduras’ta değil Nikaragua’da bulunuyor” açıklamasının hemen ardından Honduras’ın Nikaragua Büyükelçiliği’nin Zelaya’nın Honduras’ın başkenti Tegucigalpa’daki Birleşmiş Milletler binasında olduğunu açıklaması ve Zelaya’nın başdanışmanı Eduardo Reina’nın, Venezuela’nın Telesur Televizyonu’na yaptığı açıklamayla Zelaya’nın dönerse tutuklanacağı uyarılarına karşın ülkesine döndüğünü söylemesi üzerine Zelaya’nın yeri tam olarak bilinmese bile Honduras’ta bulunduğu kesinlik kazanmış oldu. Zelaya’nın kimlikleri açıklanmayan kişilerle birlikte dört gün boyunca yürüyerek Honduras’a ulaştığı gelen bilgiler arasında. Venezüella Devlet Başkanı Hugo Chavez de yaptığı açıklama ile Zelaya’nın ordu içindeki yandaşlarının yardımı ile gizlice ülkeye girmeyi başardığını, gerek bir otomobilin bagajında gerekse de bir traktör ile yolculuk ederek başkente ulaşmayı başardığını söyledi.
Uygulamaya koymaya çalıştığı sağlık reformu tasarısı yüzünden Kongre’de vekillerin protestosuna maruz kalan ABD Başkanı Barack Obama’ya bir tepki de ABD’lilerden geldi. Yalnız bu sefer tepkinin boyutu görülmemiş bir boyuttaydı. Obama’nın ABD’yi komünizme doğru sürüklediğini iddia eden ve Daily Mail gazetesine göre sayıları 2 milyonu bulan ABD’li, başkent Washington’da Beyaz Saray’ın önünden Kongre binasının bulunduğu Capitol Hill’e kadar yürüyerek Obama’ya yönelik bir protesto gösterisi düzenledi. Obama’nın tarihi olarak nitelendirilen başkanlık konuşmasına bile 1.4 milyon kişinin katıldığı anımsanacak olursa protesto gösterisinin büyüklüğü daha rahat anlaşılabilir.
Önce toplum olarak, özellikle de medya olarak karar vermeliyiz: Özel yaşamlar, ünlü ve topluma mal olmuş insanlar için bile “Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nde belirtildiği gibi” özel midir, yoksa sadece istediğimiz kişiler için “özel”, diğerleri için “genel” midir?
Habertürk Genel Yayın Yönetmeni Fatih Altaylı geçtiğimiz günlerde kendi gazetesinin hafta sonu ekine röportaj vermiş. Öyle şeyler söylemiş ki, resmen kendi çöplüğünde ötmüş.
Şu sıralar gazeteciliğinden çok Bebek’te yakalandığı sevgilisiyle gündeme gelen Can Dündar, hatırlarsanız birkaç ay evvel “insan Atatürk”ü anlattığı “Mustafa” filmiyle gündeme gelmişti.
Doğan’ın ve Ciner’in amiral gemilerinden Fethullah’ın amiral gemisi Zaman’a geçelim. Zaman gazetesi, son dönemde yeni bir tür gazetecilik akımı başlattı. Ses kayıtlarının ve sayfalarca ihbarların yer aldığı gazeteden çok polis bültenine benzeyen bir gazetecilik. Bu haliyle Abdülhamit’in jurnalcilerini aratmayan Zamancılar kimi zaman da fena halde tongaya basıyorlar.
İşte Türkiye! 
Son Yorumlar