Ben Olsaydım!..

Ümit Zileli

“Sen olsaydın ne yapardın?..”

Davos’ta yaratılan “müthiş oyun”dan yalnızca saatler sonra Radyo Tatlıses’teki “Sesli Gazete” programımda sıcağı sıcağına yaptığım yorumla birlikte günlerdir bana sorulan soru bu… Öncelikle belirtmem gerek; olay soğuduktan, Tayyip Bey’in olay anında yaptıklarını, Türkiye’ye döndükten sonra söylediklerini izledikten sonra da ilk yorumumda hiçbir değişiklik olmadı, tam tersine olayı çok doğru yorumladığıma karar verdim!..

Kısaca tekrarlamam gerekirse; Davos’ta önceden planlanmış, tamamen seçimlere dönük (ve de Arap dünyasında yaratacağı tepki bilinen) bir senaryo uygulandı ve başarıya ulaştı!.. Zaten başarılı olmaması da düşünülemezdi, çünkü panelin konusu, katılanların kimliği ve Tayyip Bey’in “özenle hazırlanmış” sözlerinin yaratacağı dalga önceden inceden inceye hesaplanmıştı… Buna bir de söz konusu oturumun Türkiye’nin talebiyle gerçekleştiğini eklersek, senaryo tabak gibi çıkıyor ortaya!.. Şimdi gelelim bana sorulan soruya:

– Ben olsaydım ne yapardım?..

***

Ben olsaydım, düzeyi düşük bazı cümleler ve toplantıyı terk etmesi hariç, Tayyip Bey’in yaptığını yapardım!..

Öncelikle omzuma dokunmaya, elimi tutmaya cüret eden yöneticiyi ağır biçimde haşlardım (ki Tayyip Bey bunu yapmadı!)… Yüksek sesle konuşan ve tahrik edici sözler söyleyen İsrail Cumhurbaşkanı Peres’e de anlayacağı dilden karşılık verirdim ama bambaşka ve çok daha etkili olacak, üstelik Batı kamuoyunda da anlaşılacak sözcüklerle…

Başbakan’la benzeştiğimiz noktalar bu kadar!.. Burada sorulması gereken ikinci ve çok daha önemli soru ise şu:

– Ben ne yapmazdım?..

Öncelikle, o toplantıya asla “önceden hesaplanmış” bir senaryonun oyuncusu olarak katılmazdım. Vereceğim tepki o an, o salonda gelişirdi.. İçeride İsrail Cumhurbaşkanı’nın yüzüne o kelimeleri söyledikten on beş dakika sonra “Tavrım İsrail’e değil, moderatöre idi” cümlesini asla kullanmazdım, kullanamazdım..

Siyaset arenasında yapılan hareketler, söylenen sözler doğal olarak eksi ya da artı hanenize yazılır bunu anlarım. Bunlar malzeme olarak da kullanılır, bunu da anlarım. Ama ben böylesine bir olayı bu kadar vıcık vıcık bir seçim malzemesi yapmazdım, yapamazdım. Üstelik İsrail’le Büyük Ortadoğu Projesi’nde böylesine sıkı fıkı işbirliği içindeyken, milyarlarca dolarlık silah alım anlaşmalarının altında imzam varken, Gazze’ye bomba yağdıran İsrailli pilotların Konya Ovası’nda eğitildiği bilinirken, düzeyi biraz olsun yüksek tutmaya çalışırdım…

Tabii ben yukarıda sıraladıklarımı “hesabı olmayan” bir başbakan olarak yapardım!.. Yoksa Tayyip Bey, önünü arkasını bilerek girdiği o toplantıda, kendi mantığına göre “en doğru” olanı yapmış, hakkını da fazlasıyla vermiştir!..

– Başbakan’la farkımız budur!..

Halife!..

Tam da düşündüğüm gibi oldu… Doğudan yükselen bir ses dedi ki:

– Erdoğan padişah ve halife olsun!..

Lübnan’da yayımlanan Dar El Hayat gazetesinde yer alan Cihad El Hazen imzalı yazıda aynen şu satırlar yer aldı:

– Erdoğan bir Müslüman olarak bizi gururlandırdı… Osmanlı Devleti yeniden kurulmalı. Erdoğan halife ve padişah ilan edilmeli. Tüm Müslüman dünyasının başına geçmeli…

Lübnanlı yazar bilerek ya da bilmeyerek geçenlerde ölen ünlü “Medeniyetler Çatışması” kitabının yazarı Samuel Hunthington ve eski CIA Türkiye Masası şefi Graham Fuller’in tezini tekrarlamış!. Onlar da yıllarca aynı nakaratı tekrarlamıştı:

– Türkiye artık bıraksın Atatürk’ü, Kemalizmi filan, Müslüman dünyasının başına geçsin, Batı ile İslam arasında köprü olsun!..

Yıllardır Batı’da da konuşulan “Yeni Osmanlılık”, “halifelik” meselesine gelince; ABD’nin hem padişahlık hem de halifelik makamının aynı kişiye verilmesine göz yumacağını hiç sanmam. Öyle olsa ne diye Fethullah Efendi’ye yıllardır kol kanat gersin?.. Şöyle bir düşünce olabilir:

– Padişah Tayyip, halife Fethullah!..

e-posta: umitzileli@gmail.com